müebbet yalnýzlýkalar çektim, sonu gelmez hüzünler, ýþýksýz kaldým, nefessiz, umutsuz... þarkýlar adadým kendime, þiirler,öyküler karaladým. karanlýktý dört bir yaným, ta ki sen gelene kadar, güneþ doðdu yüreðime, ýþýklarý bir bir yaktýn gönlümün, ben alýp baþýmý gidecek ken sen tuttun ellerimden, gülebiliyorum artýk, yaþayabildiðimi fark ediyorum, sen gelirken ben hayata dönüyordum tekrar.
Sosyal Medyada Paylaşın:
necat erdim Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.