Ben duygularýna oyuncak olan biriyim Düþmüþüm bu yalancý hayatýn sahnesine. Ben ki kara gözlü bir ceylanýn esiriyim Yalandan gül dererim kokmayan bahçesine.
Kazýttý yüreðime kimsesiz bir mezarý Her vuslat kapýsýnda onu ay’a benzettim. Puslu mevsimler de tüketirken son hazaný... Yýllar ne çabuk geçmiþ,bense çok geç farkettim.
Avare, virane gönül; yine çok aldandýn Seviyordun bak! þimdi bir hayaldir, sýr oldu. Acýya katlanmak bu kadar kolay mý sandýn? Derdine yan geçti de seneler asýr oldu.
Sevdadan bir hatýra düþte sinene yanma! Bir ateþti kalbine düþen; öpüþlerinde. Avuçlarýna deðmeden gül, benimdir sanma Kaç mevsim geldi geçti onmayan düþlerinde.
Böyle kalmaz gönlüm,sende birgün güleceksin Unut gitsin, sevdan kýrýk kalpler de anýlsýn. Vurgun yemiþ hatýralarla büyüyeceksin Adýn: "bir bahtý kara kader" diye yazýlsýn.
Sana unutmak düþer, o seçmiþken yolunu Ne sürme gözleri unuttun, çýkar aklýndan. Dalmadan bir rüya’ya, bitir sahte oyunu. Kamer de parlayan yakamoz deðildir insan!
Kururda dudaklar, çeker gözlerinin feri Ýlk deðil bu senin, bir vefasýza vurgunluðun. Bir kara sevdanýn, hep böyledir hikayesi. Dinsin gözlerinde yaþ, kalbinde yorgunluðun.
Dert etme,düþünme "doldurmaz kimse yerini" Ýnsandýr bu: her þehir de yaþar; þeþer beþer. Sen zannet ki hiç gülmedin, sevmedin birini Terk edilmek dünya’nýn sonu deðilmiþ meðer.
Bilet kesildi: hesap Leyla’dan soruldu Aydýnlýk aranmaz o karanlýðýn içinde. Mecnun’un bu feryadý,senden önce duyuldu Þarkýlarýn söylensin, her okþanan o tende.
Bekle baharý, aðaçlar meyveyi verecek Arýlar batýrýp iðneyi ballar derecek Her kalpler de sevdalar yeniden yeþerecek Gayesi bil ki gülmektir, her seven sevdanýn.
.............. K.Kurultay
Sosyal Medyada Paylaşın:
KURULTAY Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.