SİYAH GÜLLER

ey aþk!...

bir dost selamýndan alýndý ölümlerim...
yanýndaki siyah güller
ne zamandýr emanetti
aldým gülleri, vazgeçtim ölümlerden
þimdi sana sunuyorum onlarý
al ve zemheride sakla...

zaman, yamalayýp yaþanmýþlýklarý
sarýp sarmalama zamaný...

gece doðum sancýlarýndayken ay mýrýldandý
gençliðimden kalma bir ayrýlýk þarkýsýný
alýp koydum acýlarýmýn üzerine
ve yaþanmýþlýklarýmýn yerine yýldýzlarý...

geceye þikayet ederken seni,
anýlarýmý ayýkladým birer birer
sensiz hepsi kabuslar sokaðýnda
yýkýk dökük viraneydiler

sorgusuz sualsiz dinledi ay
küstü geceye yýldýzlar, aðladý güller.

güneþ haykýrýrken gecenin bittiðini
ay kadar yakýn ve mutluydu gençliðim...

ey aþk!...

gecelerde arýndýramadýðým anýlarýmýn sahibi
kabuslar sokaðýmýn efendisi
þimdi gitme zamaný

giderken almayý sakýn unutma
sana sunduðum siyah gülleri...

12 Nisan 2009


Sosyal Medyada Paylaşın: