En aðýr yük Sevgini koydum yüreðime Yaðmur yaðýyor Islanýyorum en alasýndan Gelip yüzümü güldüreceksen eðer Sýrýlsýklam olmuþum ne gam
Gökyüzü aðlýyor Ben aðlýyorum Ve sen yine yoksun Aydýnlýk karanlýðýn sevdasýna Kendini feda edip teslim olurken Sokak lambalarý esaretten Iþýða bir yol arýyorsa Sevda bilmeze aþk yokuþu zor geliyor
Sirenler çalmakta, kornalarsa çabasý Aþk elden ele dolaþmakta Kapan-kapana, çalan-çalana Aþk ne ellerde, ne hallerde
Seni seviyorum diyen, Her kýza gönül verme En sonunda bekleyen Sokaklarda baþýný duvarlara Vura vura aðlayan Aþka, sevgiye lanet okuyan Ben olurum,ben.
Ünal TÜRKOÐLU
Sosyal Medyada Paylaşın:
cicikagan Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.