çanakkale çığırı

ÇANAKKALE ÇIÐIRI

Destan yazdýk, yiðitçe savaþtýk,
Teknolojide, bilimde biraz yavaþtýk,
Ama biz imanýmýzla bir baþtýk,
Herkes duydu bu destaný, kalmadý körü, saðýrý,
Çanakkale’de açtýk yeni bir çýðýrý.

Türk’e yardým etti yerdeki karýncalar,
Allah’ý zikretti, daldaki goncalar,
Ahh! Þehitler… Daha çok küçükler, zayýflar, inceler,
Herkes duydu bu destaný, kalmadý körü, saðýrý,
Çanakkale’de açtýk yeni bir çýðýrý.

Ey Türk! Sen Çanakkale’de dirildin,
Belki onlarýn gözünde yerlere serildin,
Þehidim! Sen cennet bahçesine bir gül olarak verildin,
Herkes duydu bu destaný, kalmadý körü, saðýrý,
Çanakkale’de açtýk yeni bir çýðýrý.

Çocuk-kadýn-genç-evli-bekâr-ihtiyar,
Cepheye koþmamýz düþmanýn gözünde açýkça intihar,
Bilmezler ki; her vurduklarý ahirette bahtiyar,
Herkes duydu bu destaný, kalmadý körü, saðýrý,
Çanakkale’de açtýk yeni bir çýðýrý.

Görülmedi eþi benzeri evrimde,
Maneviyatým var benim çevremde,
Al sana medeniyet de burada, devrim de,
Herkes duydu bu destaný, kalmadý körü, saðýrý,
Çanakkale’de açtýk yeni bir çýðýrý.

Cepheden yükseldikçe ‘Allahüekber’ nidalarý,
Kesildi düþmanýn sesleri sedalarý,
Tekbirlerle yerinden oynattýk o kocaman daðlarý,
Herkes duydu bu destaný, kalmadý körü, saðýrý,
Çanakkale’de açtýk yeni bir çýðýrý.

Sosyal Medyada Paylaşın: