YERÇEKİMİ
YERÇEKÝMÝ
Hastane çýkýþý iþe giderken
Cadde de önümden yürüyen biri
Esmer, kýsa, týknaz agelli idi
Okkalý bir balgam yere fýrlattý
Omzuna dokundum“ne yaptýn” dedim
“Ne oldu ki abe ne yaptým ki ben ”
“Bak yere tükürdün, yeri kirlettin”
Yürüyüp oradan ben ilerledim
Daha beþ on adým gitmeden öte
Omzuma dokunan elle irkildim
Döndüm ki geriye benim adamým
Ve dava bitmemiþ çok içerlemiþ
Ayaküstü sohbet yolda yürürken
Ýþareti elle göðe bakarak
“Tükürsem havaya yere düþecek
Sen söyle abe, ben nere tükürem”
Bu sözlerden sonra sohbet bitmiþti
Yollarýmýz ayrý yola gitmiþtik
Yürürken düþündüm haklýydý adam
Haksýz yaratmýþtý lakin yaradan
Newton bulmuþ idi yer çekimini
Ýlhamý dalýndan düþen elmaydý
Oysa benim adam daha zekiydi
‘Yukarý tükürse, aþaðý düþer’ bilirdi
Newton’dan evvel gelseydi eðer
Keþfederdi yer çekimini bizimki meðer
Dünyanýn yegâne o gerçeðini
Erken tevellütle o keþif ederdi
Sosyal Medyada Paylaşın:
şinasi erdemoğlu Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.