İÇİMİZDE YALNIZLIK

Düþe kalka gidiyoruz,
Bilmediðimiz sokaklarda.
Dün gece yine sen vardýn,
Aklýmýn en kuytu köþesinde,
Anlatým kendime ayrýlýðýmýzýn kaç yýl olduðunu.
Ama yinede inanmak istemedim senin yokluðuna.

Baðlandým yol kervanýnda,
Yolcularýn sürüsüne,gidiyorum.
Asýrlýk aþklarda bitermiþ.
Bir gün ansýzýn bir yol kenarýnda
Bitirdik sevgilerin geçtiði güzel yýlarý.
Ardýnda yalnýzlýk sýnýrlarýnda,
Mutluluk kapýlarýna kilitlendik.

Gidiþimizin son safasýnda kayboldul,
Bir sitem daha baþladý gidiþimizde.
Yollar asýrlýk yalnýzlýksa HAZIRIM,
Tek baþýma gitmeye.
Anlasakta içimizin kor gibi yandýðýný.
Geç kaldýk kavuþmak girdabýna.
Yolcu yolunda,ben senin uðrunda ölüp giderim...

Ölümse gitmek hep ölürüm,
Ardýn sýra beklemek yok dönüþün.
Hangi tarafa dönsem...
Yollar yalnýzlýðýmýn içine girer.
Karanlýk köþelerde mahþer sesleri,
Acýmasýz katliam var içimizde.
Hep ayný masallarýn kahramanlarýyýz,yalnýzlýk.

Dönsek geriye bekleyen yok ki,
Trenle durmaz ineceðimiz istasyonda.
Ömrümüzü sadaka da versek
Dilenci yollarýn sevdasýna.
Kayýbým adýna hayatým diye bilirim.
Ve kaybetiklerim sonsuz...
Ben kaybetmeye devam ederken,
Sanma aþkým sen kazanýyorsun,
Dön bak aynadaki yüzüne.
Sen kazanmýþa benziyormusun

Her insanýn bir yolculuðu vardýr ama kimse bilemez...

Sosyal Medyada Paylaşın: