Yaşamak
Bir yýldýz var her akþam,tam kalbimi deliyor.
Ölmeden günahlarým gözümün önüne geliyor.
Bir fatiha yazýlsýn mezarýmýn taþýna.
Sen acýrsýn Allahým sen gözümün yaþýna.
Son ziyaret yerimiz o mezar denen saha...
Kaç gün ömrüm var bilmem,kaç gün ömrüm var daha.
Yaþým henüz genç ama gönlüm pek ihtiyardýr.
Ah bu gönül ölürse en büyük mezar dardýr.
Sesi çýkar mý sanki teli kopmuþ bir sazýn.
Derdim saymaya yetmez en uzun günü yazýn.
Dertlerimin bir ucu taa arþa kadar varýr.
Sanki bir güneþ olup ufuklarda kýzarýr.
Görünüþe bakýpta bende talih arama.
Dünyada çoktur gelip,býçak süren yarama.
Zararý yok dünyada dermaný bulunmasýn.
Sebebi vardýr elbet her gönüldeki yasýn.
Ýþte güneþ batýnca gök yüzüde karardý..
Yaz mevsimi geçince yeþillerde sarardý.
Sanki nedir yeþille,bu gecenin günahý...
Ya þu masum yetimin yalvaran masum ahý...
Býrak artýk bunlarý daha derinden açma.
Çekecek çilen varmýþ kurtulamazsýn kaçma.
Ben de bilemem niçin,dertliyim ben bu kadar.
Acýsýz gün görmeyen bir gönülde bende var.
Ümidim yoktur artýk ne dünden,ne yarýndan.
Bir evim olsun yeter küçüðünden,darýndan.
Tarlalarý sürülür,buðdaylarý ekilir.
Çilesi,ýstýrabý her nedense çekilir.
Buna inanmak için þöyle bir etrafa bak.
Acýlarýyla tatlý bir büyük sýr yaþamak...
(07. 05.1956)
Sosyal Medyada Paylaşın:
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.