ANLIYORUM

ANLIYORUM
Harap olup gitmektesin,derdinden kederinden,
Anlýyorum seni gözlerinin derinliðinden.

Her gülüþünde eksiklik var,her bakýþýn noksan,
Þu dünyamýn ne manasý var; orada sen yoksan,

Kor ateþler var gönlünün en derin köþesinde,
Bir ben bilirim seni,herkes zevk ve neþesinde.

Dünyalarý dolaþýyorsun oturduðun yerden,
Kimseler yok, bu çileli yolda,sadece sen ve ben.

Bilen yok derdini eriyip gitmektesin hergün,
Boþmuþ meðer,uðruna can feda edip öldüðün.

Gözlerin hep uzakta, birþeyler aramakta,
Sonu yok mesafede, bulamýyor bir tek nokta.

Bakýþlar hep anlamsýz, gülüþler hep sahte,
Bir sarhoþluk ki;yeniden ölürsün her kadehte.

Bir tek gölge bulamazsýn bu sevda çöllerinde,
Kervaný yok,kýlavuz yok kaldýn orta yerinde.

Susuz çöllerden karlý daðlara attýn kendini,
Heyhat.! karlar bile çare olmaz senin derdini.

Taþýyamaz her yürek bu sevdanýn hasretini,
Anlamaz seni, kapatýr gönül penceresini.

Bir sevgi olmalý ki;bütün sevgilerden daha büyük,
Bir ben taþýrým; baþkasýna çok aðýrdýr bu yük.

Bir numune istiyorsun, mutluluktan küçücük,
Bu küçük hasret,sana dünyalardan daha büyük.

Baktýkça gözlerine, bu hasreti görüyorum,
Düðüm düðüm,nakýþ nakýþ,sevgini örüyorum.
CengizDENEK

Sosyal Medyada Paylaşın: