“Yeter ki gün eksilmesin penceremden” diyen þair! Gün eksildi benim penceremden. Vefa, Suladýðým bahçelerin çiçeklerine gizlendi. Çiçekler arýlarýn peteðinde bal þimdi. Anladým ki, Gönülleri yaralamaktaymýþ, Yalanmýþ güneþin misafirliði.
Gün eksildi benim penceremden. Gönlüme doldu yalnýzlýklar. Anladým ki, Gerçek deðilmiþ dostluklar. Bilinmez bir rýhtýma demir attý, Bütün anýlar…
Gün eksildi penceremden Akþam oldu. Düþlerime düþtü yýldýzlar.
ÜLKÜ DUYSAK
Sosyal Medyada Paylaşın:
ulkuduysak Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.