güneþ bir baþka doðardý bu þehirde bir zamanlar horozlar bir baþka muþtulardý sabahý ........Sokaðý sen demekti o zamanlar tüm Samsun bizimdi o mavi badanalý ev yalnýz ikimizindi
gözlerim bayram ederdi hep hayalin pencerede titrediði an hatýrlýyor musun ilk kez bahçenizdeki asma altýnda öpmüþtüm dudaðýndan
sana mutlu yarýnlar vadediyordum mektuplarýmda satýr satýr þiirler yazýyordum sana dokunaklý sevgiler sunuyordum kucak kucak o zamanlar güzeldi bu sokakta yaþamak
zamanla nasýl da gömüldü bu küçücük sokaða bu ümitsiz sevgim kahrolasý zaman nasýl da deðiþtirdi seni sen yoksun artýk, Samsun yok ..........sokaðý yok bir ben varým karanlýk sokaklarýnda Samsun’un yapayalnýz yürüyen
güneþ bir baþka doðardý bu sokaða bir zamanlar rüzgar bir baþka eserdi sen yanýmdayken
Fuat Ýstanbul
Sosyal Medyada Paylaşın:
Fuat İSTANBUL(serverbedii Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.