Son kullanma tarihi gelince aðýr aðýr, Bir kenara konulmak, zordur bu kolay deðil, Kimse yüzüne bakmaz istersen baðýr, çaðýr, Ne þaka, ne yalandýr, gerçek bu alay deðil.
Tek bir þey varsa eðer kalbinde sevgi gibi, Bu olur belki ancak yaþamanýn sebebi, Sevdiðin o kiþiye bozma sakýn edebi, Kalbini kaplayan þey, aþktýr bu kalay deðil.
Þair, toplum yazarsýn sevda dese de dilin, Sevgi senin sanatýn, dizelerse eserin, Gönlü sevdiði ere giderken taze gelin, Sade bir yuva ister han deðil, saray deðil.
Derdini bilemem ki ne çekersin yaþamdan, Yuvana çekilirsin, kaçarsýn er akþamdan, Ne fener, ne lambasýn, ne mumsun, ne de þamdan, Nurumsun, ýþýðýmsýn, ne güneþ, ne ay deðil.
Belki yaþamýn güzü, bahar deðil, yaz deðil, Dizemde yazdýklarým kimseye ikaz deðil, Sana yalvarýyorum, ellere niyaz deðil, Ben gönlünü isterim, ufacýk bir pay deðil.
Yaþlanýrsak ne yazar gönül taze kalýnca, Sevginin dudaðýndan öpüp de kâm alýnca, Elim, ayaðým þaþar yar karþýmda olunca, Dilim tutulur sanki hâlbuki calay deðil.
Sen kalbimde her zaman sevgilisin, nihansýn, Hiç sonu bulunmayan ulaþýlmaz cihansýn, Melek diyeceðim de bilirim ki insansýn, Gül yüzüne bakýnca diyemem Miray deðil.
10.Nisan.2009 23.10
Sosyal Medyada Paylaşın:
ahmet idrisoğlu Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.