düþüyor toprak tek tek düþüyorum, parçalýyor beni sözlerindeki kurþunlar
sim karasý günlerde paylaþacaklarýmýz bitti, size kalan sadece aþkýmýzý karþýmýza alýp bir çocuða annesiyle babasýnýn öldüðünü söylerkenki þefkati göstermek bak aþk.. sýkýldýk. seni baþka bir ailenin yanýna vermek zorundayýz, artýk sana bakacak sevgimiz kalmadý artýk sevmiyor baban beni, ve bu beni kahrediyor
..
baþka ne diyebilirim ki..
dilim acýyor, sevmiþtim demekten
dilim dönmüyor, kal, gitme demeye
gittiðinden beri kayýbým zamanda, nehrin özensiz dalgalarýnda elimde gözlerinden kalma bir sýcaklýk dip, çok az kaldý dibe.
elveda çocukluk düþlerim
sim
Sosyal Medyada Paylaşın:
simin Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.