MENÃœLER

Anasayfa

Åžiirler

Yazılar

Forum

Nedir?

Kitap

Bi Cümle

Ä°letiÅŸim

BİR KORKAK BEN
TODD

BİR KORKAK BEN


Bir dalga daha vurdu derinden
Aldý götürdü umutlarýmý peþinden
Bu kaçýncý dalga bilmem
Ama en büyük en yýkýcýsý buydu
Artýk koca benden oldu ýssýz bir kuytu
Ne yapabilirdim ki
Ne diyebilirdim ki
“gitme! kal benimle” desem
Neyi çözümleyecek ki
Çaresiz beklemek dýþýnda
Yapacak neyim var ki
Yada neyim var ki
“beni bekle” demeye yüzüm olsun
Ben bir hiçim !!!
Aþkýna bile sahip çýkacak yüreði olmayan
Elimde zaten onu sahiplenebilmeme neden olacak bir þeyim yok
Aþkýmýz büyük ve ben ufak bir insancýk
Daha þimdiden kokusunu özledim
O farkýnda olmadan onu izlemeyi
Aðzýma kadar aþkým kelimesi gelip
Kendi korkularýmdan aþkým diyememeyi
Ama yüreðimde gerçek bir aþk olarak kalmasýný özledim
Keþke yanýmda olsaydý
Ve gerçek duygularýmla
Yüreðim dolu dolu bir þekilde AÞKIM!! Diyebilseydim
Ama artýk çok geç
Alýþtým artýk geç kalmalara
Hayatýn son vagonuna bile geç kalmýþ olan ben
Alýþmalýydý zaten bu duruma
Alýþtýysam neden bu yüreðimde ki yangýn
Neden durdurmakta zorlandýðým asit gibi yakýcý bu göz yaþlarý
Neden bu imkansýz dediðim el titremeleri
Neden aklýmdan hiç çýkmýyor
Nefes almak bu kadar zor muydu
Yoksa artýk hayattaki her þeyi
Sorgulamamýn etkilerimi bu
Hayat! Sanýrým sorgulayacak pek bir þey býrakmýyor bize
Sen hayatýný kurmak için çabalarken
Yan masadan sana mendil gönderip kýs kýs gülerek
Seninle alay eden kaderi görürsün karþýnda
Ve eline yarýsý içilmiþ kadehini de alýp masana oturur
Baþlar konuþmaya
“sen istediðini yap istediðini söyle bunlar boþ
Sen benim iki parmaðýma pamuk ipliðiyle baðlý
Bir kuklasýn
Seni ben yönlendiririm
Eðer fazla çabalarsan ip kopar ve seni ben bile kurtaramam” der
Sanýrým ben o pamuk ipliðinden kurtuldum
Fakat öle bir sendeledim ki
Artýk ne ben kendime bir çözüm bulabilirim
Ne de kader bana bir kýyak yapabilir
Artýk yapayalnýz ve kurak bir ülkenin
Tüm dallarý kýrýlmýþ bir fidanýyým
Ve susuz yani aþksýz yani onsuz
Azrail’in bana acýyýp þerbetini sunmasýný bekliyorum
Yada hayatýmý yeniden þekillendiren
O uçsuz bucaksýz yüreðe sahip insaný bana baðýþlamasýný…
Aynaya her baktýðýmda o insaný görüyorum
Bana benzeyen ama asla ben olamayan
Bir korkak ben…
Sayýyorum sövüyorum aðlýyorum
Aynaya baktýðýmda o gerçek beni görmek için çabalýyorum
Ama dedim ya
Bu dalga çok þiddetli çok yýkýcýydý diye
Sanýrým aynada ki o her zaman gördüðüm gerçek beni
Alýp hiç bir zaman göremeyeceðim
Bir yere götürdü
Belki okyanuslara taþýdý
Belki de buharlaþýp göðün yedi kat üstüne götürdü
Ama sonuç ne olursa olsun
Gerçek þu ki artýk aynada bir korkak ben var!!!


Sosyal Medyada Paylaşın:



(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.