Ayaza kesmiþ, tipiler ortasýnda kalakaldým býraktýðýn gün. Her yan soðuk her yan kar. Her yan buz, her yan korkak sesler. Ýliklerime kadar hissettim o acýyý parçalanan yüreðimle. Bir fýrtýnaya dönüþtü sessizliðim- sadece kendimi serip geçtim kopan fýrtýnada.-
Sen gitmiþ ve ben gidiþini gözlerime deðil yüreðime yazmýþtým. Ardýndan uzun uzun bakmýþ, bir daha dünya gözüyle görmeyeceðime inanmýþtým. Depremler vardý ardý ardýna, yýkýlan kuleler vardý. Karanlýklar sarmýþtý her yaný...
Gönül baðým daraðacýna dönüþmüþtü ansýzýn
Belki de bundandýr düþürdüðün kelimeyi sana geri veremeyiþimin...
----------------E b R u------------------
Sosyal Medyada Paylaşın:
ebru101 Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.