Bir sabah uluorta, rengârenk Açýverdi âniden bir çiçek, Aþk rengi yapraklarý; narçiçeði, Andýrýyor sanki kýzýl korlarý...
Bakarsýn bembeyaz, asîl papatya, Daðlarýn yamaçlarýna uzanmýþ gibi. Tertemiz, ne bir leke, ne ayak izi, Öyle engin, beyaz, sevdâ denizi...
Bir gün solmuþ benzi, sapsarý bir gül, Ayrýlýk gibi hüzün kokuyor, Günler, geceler boyu duraksýz Sevdiðini düþünüp, hasret dokuyor...
Âniden oluverir yemyeþil umman, Umut aðaçlarý göðe uzanan. Yeþilin bin bir tonu, ufkunu saran...
Kimi zaman masmavi sular misâli Özgürdür, dört yana þahlanmýþ atý. Kapatýp gözlerini, kimseyi görmez, Sevdiðinin kollarýnda yaþarken Ýster ki hiç bitmesin saltanatý...
Zamaný unutturur o içten bakýþ, Çaðlayanlar gibi, gönüle akýþ, Huzurla gülümser, içini çeker, Yüreðinde duyar, derin bir yakýþ... Mavi renkler yavaþça eflâtun olur, Sarar yüreðini okþayan bir el, Sürer aþk acýsýna þifâ merhemi, Siliverir acýyý ve elemi...
Vefâ çiçeðinin gür yapraklarý, Kýzarýr, al al olur, kokular saçar. Açar... Yine açar... Açar...Hep açar... Korkular, endiþeler uzaða kaçar...
Gün olur, kapkara bir bulut çöker, Vefâ çiçeðinin dalar gözleri, Simsiyah bir gül olur, titrer yüreði, Sarýlmýþ matem tülüne, yüzünde hüzün, Saklanmýþ bir kuytuya, aðlýyor güzün...
Doðuverir birden sýcacýk güneþ; Isýtan, sevecen o bakýþlardan, Kadife dokunuþlar gezer yüzünde, Sevginin en güzelini duyar özünde. Vefâ çiçeðidir, adý üstünde, Vefâ rengine dönüþür birden Karþýlýk verirken tatlý bakýþý, Titrer sanki o an, kökü, yapraðý, Uzanan dallarý bin bir tomurcuk. Dökülür gözlerinden damla damla, Islatýr sevgi yaðmuruyla topraðý...
Uzatýr elini, sevdiði ele, Düðümlenir parmaklar birbirine. Gözlerine bakarken en derinden, Dökülür bir kaç kelime: ’Kalbime kök saldýn, solduramazlar... Benim adým ’Vefâ Çiçeði’. Gitsen de uzaklara unutmam seni... Beni rüzgârlardan, sulardan dinle. Rüzgâr, buram buram sana götürsün, Kokladýðýn bu koku, benim sevgimdir... Yüreðinde sakla, al ellerimi, Þefkâtle, sevgiyle, aþkla dolu bil, Alnýný okþayacak her gece, hisset... Tanrý’ya ediyorum seni emânet!’
Hâlenur Kor
8 Nisan 2009
Sosyal Medyada Paylaşın:
nur49 Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.