kendimi aşktan koruyamam....
//benim ellerim uzanýr yalnýzlýða,
peltek þiirler yazarým...
güneþim kaybolur senin yokluðunda
kendimi aþktan koruyamam..
bak
yok oldu denizlerim
mavisini bulamam...//
yetecek de artacak belki sevdan
tek ihtiyacýmdý bir merhaban
bilmem kaç þiddetinde kalp sarsýntýlarým
serseri kurþunlar
gelir gece aralýðýndan
satýrlarýmdan kan sýzar ,
kendimi aþktan koruyamam..........
benim gözlerim bir parça gökyüzü arar
ya da sýcaklýðýný..
yasa dýþý ayaz iþler iliklerime
yaðar daðlarýma kar....
yoksan,
sahipsiz bir bahçe olurum
çiçeklerim solar..
yaralý kelebek olur uçarým,
kanatlarým bile aðlar...
"bir gün" der ölüveririm,
kendimi aþktan koruyamam...
þimdi;
unuttum saadeti
eðildim salkým söðüt
bilmedin ya kýymetimi
sonsuza dek çoðul sustun..
eteði örtülü geceleri ,
kaça bölebilirimdim ki ?
sensizsem,
karanlýklar bana ar,
sevgili kavuþamayýz,
mesafeler var...
gülüþüme aldýrma,
kendimi aþktan koruyamam........
baktým,aþkýn sesi bile yok
laflar hep bir aðýzdan.
yarýnlar meçhul
düþler dipsiz
kaþým çatýk,
öykün olacak kalan,
bazen gürlüyorsun,
þimþeklerin hep yalan...
yaðmur iþgalindeyim,
kýrk yüzün sýrýlsýklam..
sýðýnmak istesem saçaklarýna,
kendimi aþktan koruyamam......
Sosyal Medyada Paylaşın:
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.