Mevsimin gelince açarsýn çiçek
Ne güzel olursun gönül aðacým
Penceremden kokun siner içeri
Mis gibi kokarsýn gönül aðacým
Yaðmur yaðar renkler gelir yüzüne
Bir baþka bakarsýn sevdiklerine
Seni anlatmaya yetmez kelime
Süslersin dünyamý gönül agacým
Sevilir aðacýn meyve vereni
Eksilmez çok olur gelen gideni
Saramazsa gönül güzel bedeni
Taþa mý sarýlsýn gönül aðacým
Üzerin de ucar kuslar, arýlar
Dertlere devadýr verdiðn ballar
Acýmaz bir zalim dalýný kýrar
Yapraklarýn döker gönül aðacým
Mevsimler degiþir dönerler baþa
Gün deðiþir girer bak yaza, kýþa
Acýmaz zalimler gözün yaþýna
Hoyratça keserler gönül aðacým
Arif der cahille her zaman savaþ
Tilkinin niyeti hep kötü amaç
Yapraðý gülünü mevsiminde aç
Kurumasýn gülün gönül aðacým
Arif COÞKUN
Sosyal Medyada Paylaşın:
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.