uzun zaman oldu ayrýlýðýmdan terkettiðim þehir,sevdiðim yüzler ortaköy’de dinlediðim sabah ezaný çýnlýyor kulaklarýmda sessizce sütbeyaz güvercinler düþürüyor tüylerini masum bir çocuk kalbi gibi yalnýzlýk gurbetinde ellerim titriyor dört duvar arasýna sýkýþýyor içimde ki kor bir muþtuya hasret yüreðim vuslat rahlesinde sýzlýyor bedenim umudun saçýný okþadým sensiz yalnýzým,çaresiz,kimsesiz
Sosyal Medyada Paylaşın:
mami23 Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.