Bilmiyordu hiç kimse saklýydý tüm aðýtlar
Bir þiirle aðladý yanýk tenli kâðýtlar
Son nefese yakýndý o âný çizecekti
Düðüm olan dilini kâinat çözecekti
Düþ döndü yemininden gerçek içinde seldi
Sabahlar boyun büktü geceler dile geldi
Anlattýlar ne varsa tutulan ay çözüldü
Dinledi tüm yýldýzlar yaðmur bile üzüldü
Uyandý yakamozlar dedi “ben de þahidim”
Günahkâr bir dudaktan güle düþen “ah” idim
Sahil boyu dalgalar köpük köpük çaðladý
Rüzgârýn son çýðlýðý kulaklarý daðladý
Gün aðaran saçýný bulutlarda sakladý
Daðlara yaslandýkça yüreðini yokladý
Þimdi yalan dese de çoktan gerçek olmuþtu
Aþk ilk sözde goncayken o noktada solmuþtu…
Leyla Usta
.