Arkasýndan bakakaldýðým, Bu kaçýn sefer giden Bilmem sayamadým hatýrlamýyorum Bir köþede sýzmýþ bir þekilde duruyorum Gelip giden insan huzmelerini saymazsak Hep ayný yerde yapa yalnýzým. Kimsesiz ve çaresiz Saçlar daðýlmýþ Üst baþ yýrtýk Ayakkabýnýn yarýsý parçalanmýþ Diðer eþi ise kim bilir nerede kaldý Bir bilinmezliktir baþýmda Þarap þiþem hep yanýmda Kadehten içmeyeli çok oldu O neydi hatýrlamýyorum Hangi içki masasýna meze oldum ki Buralardayým
Arkasýndan bakakaldýðým Bu kaçýncý sefer Geceleri uyuduðum bu bank benim evim Bak bir sefer daha geçti Akþamýn son ekspres treni Hadi durma koþ yetiþ Nedir bu telaþýn Dur gitme Ben sarhoþ Sen hayatýn peþinden koþ Dur gitme iki çift laf edelim
Arkasýndan bakakaldýðým Bu kaçýncý sefer Köþe baþý þarapçýsý deðilim Bir istasyonda beklide bekçiyim Son düdük sesi kulaðýmda Giderken dört kolluda Ýnsanlarýn omzunda Bu son sefer gidiyorum Bakakaldýðým seferin içindeyim Hayat bitti Ve yaþam baþladý Beklide… Yoksa aðlýyor musun sen Bu defa son seferi sen kaçýrdýn Bak sen bakakaldýn Giden trenin ardýndan Bu son veda sana Haydi, hoþça kal Vakit tamam Gidiyorum…
Sosyal Medyada Paylaşın:
PIKÇIRIK Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.