menekþeler kurutuyorum
avuçlarýmda saklayarak gülüþlerini
her Ocak yeniden doðuyorum
aðrýlý sancýlý
devrilirken gök üstüme
bir hançer soluðum
geçip giderken benden
týrnak diplerimden
þakaklarýma voltalarým
takýldýkça yaþýma
hangi yolu yürüsem
kimsesiz bir fýsýltý
sustuklarýmdan
payýma kalan
adým atsam düþerim
bastýkça gölgeme
yalnýzlýk yazýlý künyem
gömüldükçe kendime
gözlerimde çözülürken ayrýlýklar
susuz
uykusuz
bir sen kaldýn
güneþin battýðý yerde
titrerken dalgalar
denizin maviliðinde...
hadi dokun...
nisan/2009
Sosyal Medyada Paylaşın:
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.