ZİRVE
ZiRVE
—Sayýn Muhsin Yazýcýoðlu’na
Sonsuzluk kapýsýný nihayet araladý
Sureti güzel demek manidar Muhsin adý
Zirvelere çýkmaktý hayat buldu muradý
Sebepler perde perde gurbette kaldýk bizler
Arzular azap olur vuslata varýr izler
Her þey aslýna döner hükmü hâkim yürürken
Dünyayý bir gölgelik nazarýnda görürken
Hakikat zirvesinde son nefesi verirken
Seyreyledi tertemiz bembeyaz karý gözler
Gurbette olan insan asýl yurdunu özler
Her aný hazan vurdu takvim saat savruldu
Türk illeri yas tuttu ateþ düþtü kavruldu
Yer buldu gönüllerde Büyük Birlik Kuruldu
Ölümün karþýsýnda tükendi kuru sözler
Âmine âmin kattý el açtý nurlu yüzler
Kartalla kanat açtýn göz dikmiþtin göklere
Ýsmini ikram ettin isimsiz bebeklere
Çiçekler seni okur konan kelebeklere
Karlar seni kapatýp koynuna alýp nazlar
Vardýr ki bir Hikmeti dað taþlar seni gizler.
Yaratana el açýp Gözükara’m yakardý
Üþüdüðün bilseydi neyi varsa yakardý
O gülleri atarken tebessümle bakardý
Ruhuna bir Fatiha okuyup salýn sizler
Hayýrla yâd edelim dostlardan bunu gözler
Seyr ü Sefer (sh. 168)
Mehmet Gözükara
Sosyal Medyada Paylaşın:
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.