Son Peronda Beklenti
Yamalý yýllar var elimde iþlenmiþ
Bohça yaptým çýktým yola
Son peronun isli havasýnda
Kýrýk bir iskemle
Üþüyorum…
Saat seni asýrlar geçmekte
Her gelen (de) koca bir boþluk
Dalýyorum sensizliðe
Her geçen (de) biraz daha büyüyorsun
Hasret boðazýmda düðüm
Ne çýkýyor
Ne de yutulabilir.
Sen soluyorum apansýz
Can çekiþiyor suskunluðum
Bekliyorum…
Hangi gün doðumunda baharým olacaksýn?
Sahra_can (D.A)
Sosyal Medyada Paylaşın:
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.