BEKLENEN
BEKLENEN
Neden hep soðuktur ölümün yüzü?
Kimseler istemez kabullenmezki
Tanrý metanetle kabullendirir
Olmazsa olmazlar yitirilse de
Bilirsin ki zaman her þeyi siler!
Ýyiyi, kötüyü, istenmeyeni
Oysaki hiçbir þey sonsuz deðildir
Ölümde tanrýnýn lütfüdür elbet
Ýstemem, vermesin Tanrý kimseye
Izdýraplý, muhtaç kötü bir yaþam
Ölümü beklersin azap çekersin
Kabullenir onu arar özlersin
Gelmeyecek gibi ümit kesersin
Oysa o canýnýn yaný baþýnda
Vardý o bizimle yaratýlýrken
Mevla’m takdir eder, bekle ve yetin
Beklenense ölüm, elbet istenir
Nasip eyle tanrý, bekleyen kula
Yüreklere koyma sonsuz acýyý
Ve zamansýz ölüm beklenmeyendir
Ölümde tanrýya sitem eyleme
Ölünce sadece beden yok olur
Kâinata sahip can veren odur
Emanetin alýr, aný gelince
Sosyal Medyada Paylaşın:
şinasi erdemoğlu Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.