YALNIZLIK-1
YALNIZLIK-1
Kimsesizlik zehrini enjekte ediyor damarlarýma
Acýlarýmý yutkunmaya çalýþýyorum ama boþuna
Yalnýzlýk kemendini öyle dolamýþ ki kollarýma
Her çýrpýnýþýmda yollar biraz daha yokuþuna
Gözlerimde fer tükendi, can çekiþiyor sabýr
Yollarýn ucundaki ýþýklar bir bir kararýyor
Belki biter hayali artýk bitti sayýlýr
Ümit ýþýklarý sönünce geriye ne kalýyor
Dünya kam almanýn deðil gam almanýn yeridir
Daha da bir belledim bu akþamdan beridir
Yalnýzlýksa insanýn kaçýlmaz kaderidir
Doðum ve ölüm bunun en güzel misalleridir
Yalnýz geldiysek ve de yalnýz gidiyorsak eðer
Hayat boyu birlikteliklere vermeyelim mi deðer
Hangi þuur sahibi yalnýz yaþamak diler
Böyle bir iddiaya kargalar bile güler
Hiç kimseye ihtiyaç duymayan tek Allah týr
Mahlûkat olanlarsa birbirine muhtaçtýr
Zulmetlerin içinde aradýðým sabahtýr
Aydýnlýða kavuþmak ruhuma tek ilaçtýr
Yok mu bir iki tanýdýk ses bu mahþerde
Hiç olmazsa aksi görünsün perdelerde
Belirginleþirde belki gün gelirde ilerde
Tutunurum, kurtulurum perdeleri delerde
Ýhsan POLAT 26.06.1997 Ýstanbul
Sosyal Medyada Paylaşın:
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.