BÝR ESÝR KARANLIKLAR PRENSESÝ Kalbim askýnla dolu sense bendesin her nefeste. Sessizlik tek çýglýgým varlýgýnsa sebebim hayat bulmaya! Günler geçiyor her umudum geleceksin diye gün saymakla geçiyor. Zaman geekiyor biliyorum süremiz uzun; ama dayanamýyorum artýk ne olur cabuk gel ben dayanamýyorum özletme gel. Yarim uzaklarýn efendisi,kalbimin tek sahibi.. Ben esir bir tutsak karanlýklar prensesi. Aldýðým nefes kadar attýðým her adýmda da Soluðum kesilir sen olmasan, ben benden geçerim sen nefessiz kalsan! Sus sessizlik anlatýyor herþeyi sus sessizlik yaklaþýyor;ve ben saklanýyorum bir oda köþesi baþlýyor sallanmaya korkuyorum nerdesin,nerdesin? Ben esir zindan,karanlýklar prensesi. Gelsen artýk vereceðim son nefessin. Unutmak ne kelime güneþi,o mesut gökyüzünü ve anlatmak ne mümkün tutsak olduðum yeri söyleyebilmek,haykýrmak ne zor duyamadýðýnda sen içindeki en derin sesi. Söylesene hangi zindan köþesinde arýyorsun beni?.. Tekrar bak bu satýrlara,dur haykýrmaya çalýþma! Esir kaldýðým yer almýyor sesi ve duymuyor boþluktaki seni Þimdi tut elini,dur nereye yokum o köþede. Hey dur hýzlanma her adýmda,her gidiþ Koþma sakýn oraya,buraya Ben içindeki köþedeyim.. Ne tutarsýn,ne yakalarsýn,istersen haykýr Kýsýlan sesin,yorulan sensin. Bense bir esir gelen sesin nerde olduðunu ne olduðunu bilmem BEN YASARIM SADECE ÝÇÝNDEKÝ SENÝ ! . . .
Sosyal Medyada Paylaşın:
efsanee princess Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.