......N İ Y A Z İ .....
Hani deh deyince aþardýn ya daðlarý,
Düzdü sana iniþ, yokuþ, Yayla yollarý,
Geçti mi ? dersin artýk gençliðin çaðlarý,
Coþkun akan sular durulmuþ be Niyazi,
Alnýnýn terinden þapkan bile ýslanmýþ,
Senin aðzýnda yalnýz iki diþin kalmýþ,
Bak hala þalvar giyersin ayak çarýklý,
Sýrtýndaki gömlek sökülmüþ be Niyazi,
Fatma nine herif diye çaðýrýr olmuþ,
Yaþlý beygirin taþýmaz seni yorulmuþ,
Kýz elde oðul gurbette hepsi el olmuþ,
Hayallerin bir, bir yýkýlmýþ be Niyazi,
Kuþ tüyü yatak olsa dindirmez sýzýný,
Yerde de sürünsen deðiþtirme özünü,
Tütsün ocaðýn söndürme yanan közünü,
Boþver artýk olanlar olmuþ be Niyazi,
Ahmet ustam sen ataný býrakma yalnýz,
Bakýtýp da yoluna olmayasýn gamsýz,
Daha da öyle evlatlar varki vicdansýz,
Pek çok örnekleri görülmüþ be Niyazi...
.Yarýdan yarýya boþalan kýrsaldaki genel Ýnsan görünümü, 1989 senesinde köye gittiðim zaman birçok ailenin sadece iki yaþlý ferdiydi köyde kalan bu manzara tabi beni çok etkilemiþ olacak ki bu þiiri yazmýþým o zaman, herkese saygýlarýmý sunarým...
07.07.1989.....ORDU ÜNYE .....PELÝTLÝYATAK...
AHMET ÖZTÜRK
Sosyal Medyada Paylaşın:
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.