Sensiz geçen karanlýk gündü bugün Her þey boþ donuk küskün Yüze vurur halde bitap hüzün Yokluðun cana soðuk geldi gözüm
Göz döndü bedeni uykusuzluk bürüdü Acý çöktü yüzüme yaþlar döküldü Hayalin içimde inceden süzüldü Seni kaybettiðim gün bugündü
Bugün sürtünerek uðulduyor rüzgar dýþarda Fýsýldayarak yalarken evin duvarýný dört bir yanda Ýniltiler kaplýyor odayý sarýyor sensiz kalan bende caný Yürek yaralý halt etmiþ dýþarýsý
Burasý sigara dumaný kadehle buluþtu aný Anýlarýn sardý acýlý dört bir yanýmý Anýnda açýldý hafýzamda beyaz kaplý Yüreðim yanýyor açýkçasý yara ise farklý yaný
Hiç düþüncemizde yoktu aramýzda acý Olmamalýydý da bu birliktelikte sancý Beyaz kapaklýydý yaþananlarýn hakký Senden sonra oldu kara kapaklý iki gözüm sen rahat uyu
08.04.2009 Seyfi Yiðit
Sosyal Medyada Paylaşın:
Son Damla Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.