GÜLÜMSE
GÜLÜMSE
Saçlarý savrulmuþ, belli teni ak
Kusursuz burunla gonca gül dudak
Yüzü nakýþlayan gamzeli yanak
Gülümse, yüzünde cennet göreyim
Gülüþ gülümseme ayný deðildir
Gülüþün farklýdýr gülümsemenden
Senin mutluluðun gülüþündeyken
Beni mutlu kýlan gülümsemendir
Tüm gizemler gülüm sende saklýyken
Çocuksu ruh halin gülüþündeyken
Mutlu olur gönlüm sen gülümserken
Gülüþ sende kalsýn, gülümse bana
Tanrý huzurunda bu tek dileðim
Ve þad olsun ruhum, kapansýn gözüm
Yüzüme bakýp ta sen gülümserken
Gülüþ sana kalsýn, ölümse bana
Eðer bir gün gülüm caným verirsem
Senden tek dileðim gülümse bana
Sen üzülme beni kaybettiðine
Gülüþ sana kalsýn, mezarsa bana
Ne olur gülümse, gülümse gülüm
Gülümse, yüzünde cennet göreyim
Gülümse, rýzamla caným vereyim
Yüzüme bakýp ta sen gülümserken
Gülümsemen anlýk çýkan can gibi
Tutmaz asla biri bir diðerini
Bilirim can alan gülümsemeni
Gülümsemen gülüþünden farklýdýr.
Sosyal Medyada Paylaşın:
şinasi erdemoğlu Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.