ZİNDANDAN ORMANA GİDERKEN

Bazen baþlamak zor gelir hayata adýmdan daha yavaþ,
Hep bir gizem vardýr ,tepside sunulan açýk yürekliliðe raðmen,
Virane bir þehirde özgürce yürümek ben olabilmek için,
Sanki hayat gizemden benden baþka bir þey Zindandan Ormana Giderken

Yürekte aktýkça akan bir çaðlayan,
Belki yaþandýkça artan mutluluðun ifadesi,
Her gün yeniden hayata güneþ ile baþlamaya vesile mi?
Sanki alevler içinde yanan bir bedenden huzura ermiþ bir irade,
Her gün hayatý yeniden tanýmlamak o kadar kolay mý?

Amacýn ne ise býrak zaman karar versin ne olacaðýna,
Ýmkansýz görünse de birgün olur mutlaka mücadele ile.
Kelimeler anlamsýz ,mekan sonsuz,hayat acý,
Ne istiyorsun yaþatmak sende mi saklý sanýyorsun?

Yüreðime sýzý düþtü diye hayýflanýyorsun,
Bir koru avuçlarýnda tutmaktan aciz,
Geleceðe hükmedeyim diyorsun,
Sana yakýþýr mý tatminsizlik ve isyan?
Ne olur daha fazla aðlatma bu gözleri Lale Güvercin…

Sana sesleniyorum Ey meçhul!
Gelmekte zor, geriye dönmekte ,kararsýzlýk en zoru,
Býrak özgürce açsýn Gelincikler söylemek istediklerini söylercesine ,
Papatyalar güneþe meydana okusun her bir yapraðýna su dilercesine,
Sana kalan sessizce yürümek zindandan ormana giderken….

ÞEN 5 Aralýk 2006
Sosyal Medyada Paylaşın: