ÖZLEDİM

Kýrkýna yaklaþtým, deðiþti dünyam.
Ne duydumsa, yüzde doksaný yalan,
Gelen, giden etti, ülkemi talan,
O tertemiz, vatanýmý özledim.

Unutuldu vicdan, doldukça cüzdan,
Evrim mi geçirdi? Deðiþti insan.
Pýnarlardan akar, oluk, oluk kan,
Ýstemem füzeyi, barýþ özledim.

Sevgi tohumundan, kin biter oldu.
Para için, uygarlýklar, yok oldu.
Mazlumlar ezildi, zalim korundu,
Herkes için, adaleti özledim.

Çocukluðum, canlanýyor gözümde,
Hiç çýkmadý, hep duruyor, özümde.
Bilye oynadýðým, bebeler nerde?
O tertemiz, duygularý özledim.

Ailece oturduðum, evimde.
Sevgi fýþkýrýrdý, babam gözünde.
Mutluluk akardý, annem yüzünde.
Sevgi dolu, ailemi özledim.

Aklýmdan çýkmýyor, okul yýllarý,
Tebeþir kokardý, hep sýnýflarý.
Yorulmaz, fedakar, öðretmenleri,
Bilim yuvalarýmýzý özledim.

Zamansýzda olsa, gönülden sevdim.
Ýsteseydi, caným bile verirdim.
Karþýlýksýz sevdim ve terk edildim,
Sevgi dolu, bakýþlarý özledim.

Sosyal Medyada Paylaşın: