HAYATIMIN ANLAMI

Hani ilk insan bendim, gönlüne giren,
Aþkým diye hitap edecektin bana,
Karmaþýk duygularla baþladýk bu aþka seninle,
Neden bu sevgi döndü birden ayrýlýða,

Geceleri uyuyamýyordum sebebi sendin.
Uyuyamýyordum geceleri yýldýzýna gülümsemekten,
Sendin gönlümün zincirlerini kýran,
Ve sen olmuþtun ilk gönlüme giren,

“Hayatýmýn anlamý” demiþtim sana
Sense “üzgünüm” demekle yetindin.
Duygularým tam dönüþmüþtü ki aþka
Sen beni yapayalnýz býrakýp gittin.

Sana kalbimi açtým, sense yýktýn beni
Bravo sana yýkan oldun, kýran oldun.
Kalbime kazýmýþken ismini,
Sen sevda çiçeðimi kendi ellerinle soldurdun.

Sen hep gül boþ ver beni,
Ben alýþýðým yýkýlmaya, aðlamaya,
Sen unut sözlerimi, ismimi,
Bense unutmayacaðým seni asla,

Hayatýmýn anlamý dedim sana,
Gülün ömrü az olur diye gülüm bile demedim.
Sen paramparça ettin beni,
Þunu bil ki ben seni hala sevmekteyim.

Dost olalým demiþsin mektubunda,
Kusura bakma ama sevdiðim insanla dost olamam.
Sen unut bu yaþananlarý hayatýmýn anlamý,
Benden isteme, ben asla unutamam.

BAKÝ EVKARALI

Sosyal Medyada Paylaşın: