İSMAİL GÜNEŞ
Karlar yaðar yiðitlerin üstüne
Býrakmayýn beni can yoldaþlarým
Canlar kavuþuyor yüce dostuna
Býrakmayýn beni can yoldaþlarým
Haber almak için çýktým yollara
Acý haber oldum seven kullara
Sarýldým faydasýz kat kat çullara
Býrakmayýn beni can yoldaþlarým
Gözlerimden kanlý yaþlar akýyor
Karlý daðlar hýrçýn hýrçýn bakýyor
Yiðitlerim ölmüþ yürek yakýyor
Býrakmayýn beni can yoldaþlarým
Çýrpýndýkça derinlere batarým
Üç gün oldu kar altýnda yatarým
Uçtu kuþum kafesimi atarým
Býrakmayýn beni can yoldaþlarým
Þahit oldum akan nice kana ben
Dayanamam Muhsin baþkan sana ben
Gidiyorum dönmez yoldan yana ben
Býrakmayýn beni can yoldaþlarým
Haber gelmez oldu þu Ankara’dan
Ulaþan olmadý gökten karadan
Gayrý kurtulamam ben bu yaradan
Býrakmayýn beni can yoldaþlarým
Keþ daðýnýn baþý dumandan surdu
Aslanýma kýydý çok yaman vurdu
Gözümde tütüyor özlerim yurdu
Býrakmayýn beni can yoldaþlarým
Ýsmail’im hasret kaldým eþime
Sevenlerim düþmüþ benim peþime
Ah neylerim daðda yalnýz baþýma
Býrakmayýn beni can yoldaþlarým
Zeki Tombul aðlar kara yastadýr
Gözyaþlarý þehit olan dostadýr
Ateþin düþtüðü yer Sivas’tadýr
Býrakmayýn beni can yoldaþlarým
ZEKÝ TOMBUL
Sosyal Medyada Paylaşın:
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.