GÜLÜM DUYMASIN
Hâlimi demeyin nazlý canana,
Varýp yaban elde kaldý bellesin.
Mahpusluk bir yana, hasret bir yana
Ýsterse gurbette öldü bellesin.
Kaþý eðilmesin, baþý dik dursun,
Ýstemem kendini kedere vursun.
Evlensin, kendine bir yuva kursun;
Beni de dengini buldu bellesin...
``Mecburdu, çok hesap kurdu`` demeyin.
``Ondört yýl mahpusluk gördü`` demeyin.
``Sana söz ettiler, vurdu`` demeyin
Kavlimiz belliydi, sildi bellesin...
Umutlar vermiþtim yaban gülüme,
Ondört kanlý sene geçti elime.
Bakmasýn resimde mahsun halime,
Yarýným huzurla doldu bellesin...
Vicdanen alným ak, maðrur dururum.
Hiç piþman deðilim. Suçum: Gururum.
Bir daha dirilsin, yine vururum!
O kendi halinde kul du bellesin...
Bende istemezdim katil olmayý
Yârimi düþlerken ranza bulmayý.
Kaderim çok gördü murat almayý,
Sevdiðim muradým aldý bellesin...
Ali ERDÝNÇ
Sosyal Medyada Paylaşın:
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.