M.
Açığma-Kün,Yüzbaşı Burkay
Kamlançu yurduna, bahar gelince
Ay yüzlü gökçe kýz, yürek delince
Od yalazlanýp, kanýný kaynatýr
Parlak bakýþlar, içini oynatýr
Hey Yüzbaþý Burkay, hey yiðit çeri!
Usunu mu aldý, bir güzel peri?
O kýzýn gözleri, yeþil alasý
Nice erlere ki, Tanrý belasý
Yürür turna gibi, bakýþý ýþýk
Salýnýþý suna, saçý sarmaþýk
Hey Açýðma-Kün, hey gönülde sýzý!
Beþbalýk’ta doðmuþ, bir Karluk kýzý
Tapýncaða gidip, Tanrý’ya tapýn
Ölmek için yapsan, yaðýya akýn
Esritse de kýmýz, kendinden geçsen
Erkinliðe erip, erliði seçsen
Hey Burkay! Ýyiliðe kemlik ettin
Bitmez bir acýya, kendini ittin
Büyülü gözlerle, Burkay’a bakar
Izdýrap içinde, içini yakar
Kollarýyla sýkýp, sever, öper de
Saçlarýyla sarar, em olmaz derde
Hey Açýðma-Kün! Tanrý’nýn cezasý
Yüzbaþý Burkay’a, sevi ezasý
Izdýrap çektirme, seviyorum de
Sus sus, ýzdýrap çekiyorum ben de!..
M.Ali Cengiz
Tarsus
Sosyal Medyada Paylaşın:
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.