Ömrüm seni beklemekle geçti Þu yýkýk dört duvar arasýnda
Ýsmini sayýkladým durdum günlerce Dönersin diye her gün ümitlendim Artýk sensiz alýþamýyorum bu hayata Adýn hep aklýmda kaldý dinmedi bir gün Yýllarca sayýkladým durdum üzgün üzgün Baþýmda yolmadýk tek saç kalmadý
Çaresiz kýrýldý kalemim gönlüm Sen yokken yitirdim bütün aklýmý Kimseler çekmedi bir gün kahrýmý Kapandým içime her gün aðladým
Kafamý duvarlara vurarak kýrdým Seni kaç hayale düþe çaðýrdým Bekledim bekledim sen gelmedin Bütün hayallerim baþýma yýkýldý Ýçimde baþladý her gün derin bir acý Ýðneledi durdu inmedi içimdeki bu acý Halden anlamadý hasretin yaktý bizi Yolunu beklemekle geçti bu ömrüm
Gelip geçene hep seni sordum Sen gelirsin diye hep bekledim durdum Bir gün sitem ettim bir gün aðladým Ýsmin aklýma geldikçe deli divane oldum Kapalý kapýlar ardýnda seni sayýkladým Ne zaman gelir diye hep yolunu gözledim Þu benim ömrüm seni beklemekle geçti... Hüseyin Yanmaz 16/10/2008 Sosyal Medyada Paylaşın:
Babacan24 Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.