DÜŞLERİMLE SEN
DÜÞLERÝMLE SEN
Bu gece bir düþ gördüm sarýldým cananýma
Demet demet gül serdim sen diye sol yanýma
Düþündükçe þahlandým nur yaðdý mekanýma
Aþkla coþtum bu gece uçan kuþtan soruldum
Yüreðim mahþer yeri sensizlik vurur beni
Artýk hüzün sarýyor sana kavrulan teni
Rüzgar uðultusunda bekler iken ben seni
Aþkla coþtum bu gece göllerde ben duruldum
Gecelere günahsýz vebalinle býraktýn
Zifiri karanlýktý yýldýz kadar ýraktýn
Benim deli gönlümde Mecnun’a son çýraktýn
Aþkla coþtum bu gece çöllerde ben kuruldum
Gözlerinden kalkýnca kara buluttan perde
Güneþim sana doðar her zaman ayný yerde
Sazýn her namesinde düþmüþken sensiz derde
Aþkla coþtum bu gece tellerde ben vuruldum
Toy deðilim ki artýk mevsim kýþta üþüyor
Bahara küstü saçým hemen aklar düþüyor
Ömrümün son deminde tek kazanda piþiyor
Aþkla coþtum bu gece yýllarda ben yoruldum
Bu zalim ayrýlýðýn son kurþunu nafile
Sadece bu nedenle kefen giydirdim dile
Ben gönül defterimden silmedim bile bile
Aþkla coþtum bu gece baþ köþene kuruldum
Zaralýcan diyor ki, aç gönül penceremi
Sen ol aþk destanýmýn Ferhat ile Keremi
Ayrýlýk kirletmesin durulaþan deremi
Aþkla coþtum bu gece güllerde ben derildim
5-4-2009
ÝST
Sosyal Medyada Paylaşın:
Şadiye gürbüz(zaralıcan Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.