Karþýmda deniz...
Gözlerimde sen...
Kumlar çekiliyor zamandan.
Sensiz,
Sessiz.
Bir yanýmda yarým kalmýþ aþkým,
Bir yanýmda buram buram umutlarým...
Diz çöküyoruz hayata.
Ömrümün tam ortasýndayým.
Elimde kýrýlmýþ sandýðým...
Açýlýyor mi sesinde
Ýçinde senden kalan labemol bir mektup
Biraz zambak, biraz korku kokuyor
Serçe çýrpýnýþýndaki ellerim.
Üstteki fotoðrafý göðsüne bastýrýyor.
Sen ve ben...
Biraz küs, biraz barýþýðýz
Dokunuyorum yüzüne...
Martý uçuþunda yüreðim.
Ne kadar korkusuzca bakmýþsýn ufka sen.
El eleyiz çatlatýrcasýna...
Arka fonda felicita...
Buruþmuþ biraz da yýrtýlmýþ bir zarf
Resimlerin arasýndan çýkýyor karabatak telaþýnda
Ah! Bu nasýl bir veda...
Darmadaðýn el yazýnda ezberlediðim ayrýlýk,
Ýlk aldýðýmdaysa umut taþmýþtý geceden.
Nerden bilirdim ki,
Sessizliði yýrtacak ahlarým, çýðlýklarým...
Sevmemiþsin hiç beni...
Hoþmuþum ama o kadarmýþým.
Fazlaymýþým azlýklarýnda...
Ýç çekiþim sevdama deðil aslýnda.
Unutamadýðým bakýþlarýna.
Gözyaþlarým tozunu aldýðýnda anýlarýmýn
Karýþtýrdým tüm sandýðý,
Biraz mutluluk biraz hüzün...
Döktüm eteðime geçmiþimi.
Ne varsa hepsini fýrlattým, attým denize
Yürüyüp dalgalar edasýnda kumlarda
Silkeledim eteðimdeki seni,sevgimizi.
Önce çocukluðumu aldý dalgalar
Sonra gençliðimi,
En sonunda sevdiðimin tüm izlerini.
Dalgalar...
Dalgalar...
Kudurup kudurup
Köpük köpük
Þahmeran aðzýyla yuttular.
Elimde boþ bir sandýk...
Bir hayat daha mý istesem tanrýlardan
Acaba mutluluk ýslýklarýyla salýnan aþký doldurur mu?
Belki biraz umut, biraz aþk dilenmeliyim Paseidon’dan
Üç diþli yabasýyla vurup denize
Depremler yaratsýn yüreðimde
Koca yarýklardan çýkýp gelsin
Tuzlu da olsa hazýrým gelen aþka.
Safiye Turhan
Sosyal Medyada Paylaşın:
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.