Seninle sevmiþtim bu þehri Gönlümün erguvaný Efsununla silinmiþtin zehirli gömütlerimi Þimdi bu þehir mi öksüz Ben mi öksüz kaldým bilemiyorum sensiz
Yitiklerinde kaybolmayýþým sanaydý bu þehrin Neon ýþýklarýna sevdalanmam sana Dönüpte bakýyorum þimdi Bu þehrin diyecek tek sözü kalmadý bana Bu þehrin dili lal þimdi Yarýþta aðýt döken tüm yürekler Küskün suratlar yýlgýn omuzlar Þu kaldýrým þu cadde þu sokak kýsýk sokak lambalarý Aðaçlar kuþlar çiçekler Sonsuz ýssýzlýðýn yortusunda Yasta Salýncaklar bomboþ artýk Rüzgar hýrçýnlaþtý metal gýcýrtýsý bozuyor sessizliði Ýhtilal gibi Bu þehir sensiz tarifsiz Þimdi soluksuz
Gök her gece puslu kasvetinin aðýrlýðýnda Ay donmuþ Yýldýzlar yaslý gizlenmiþ Aðlayabilseydim keþke Keþke Boðulacaðýma gözyaþlarýma Haykýra haykýra sevdiðim
Bu þehir þimdi tarifsiz Dön de gel Dön de gel sevdiðim Bu þehir nefessiz Nefes alamýyorum Sensiz
Nefesim
Zekiye Koç
Sosyal Medyada Paylaşın:
nefesim Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.