Boylarý göðe erecekmiþ gibi, Rüzgârlara göðüs gerecekmiþ gibi Topraðýndan alýp besini uzardýlar… Her yöne dal budak salarlar, Yemyeþil olurlar, Adeta destan yazardýlar…
Bulunduklarý alanlarýn süsü, Tomurcuðu, gülüydüler Heybetli heybetli bakan… Yaðmur yaðsa onlara, Güneþ doðsa onlara yönelirdi ilkin; Canlýydýlar yeþilin her tonuyla… Zaman deðiþti, Ýnsanlar azgýnlaþtý, Her biri yok oldu, Birer, ikiþer katillerin baltasýyla…
Zamanla kimisi kamelya oldu, Altýnda semaver çayý içilen Ooooooooooh denerek… Kimisi tahta, kereste olduðu için; Çürümeye terk edildi bir kümeste…