AŞIK VEYSEL...
Doðdu Þarkýþla’nýn Sivri Alan köyünde,
Çiçeðe yakalandý karanlýk var gözünde,
Talihsizlikler vardý onun hep özünde,
Türkiye’nin aydýnýdýr can AÞIK VEYSEL...
Uzun ince bir yol dedi o yoldan gitti ,
Sadýk yarim kara topraktýr dedi orada yitti,
Bir ömür, karanlýklar içinde bitti...
O beyniyle gören bir aydýnlýktý, yar AÞIK VEYSEL...
Veysel’in her sözünde çok mana vardýr,
Dersler veren de hep o manalardýr,
Derdi ne kadar biliyorsan bilgin o kadardýr,
Yaþar sazýn telinde , ozan AÞIK VEYSEL...
Veysel’in sazýnda teller dillenir,
O sözlerinde herkes çok þey öðrenir,
Okumamýþtý ama çok þey öðretir,
Hayat mektebinin þahý, pir AÞIK VEYSEL...
Kazým DOÐAN
05.04.2009
Sosyal Medyada Paylaşın:
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.