Doðuþun bana olmuþtu ilham
Severek büyüttüm kalbimde
Karþýlýklar verdin iþine geldikçe
Bitince iþin, bitirmiþtin o sevgiyi
Çekip giderken, hiç bakmadýn bile.
Sözler esiri olmuþtun her daim
Her kelimesine inandýn þartsýz
Taþ bebektin vitrinde manken
Okumak ile olunmaz inan insan
Aþk, senden baþka bilemez lisan.
Hamuru yoðurur gibi yoðurdun
Yerden fýþkýrdý, adi kara çalýlar
Senin için serildi kýrmýzýlý halýlar
Seni senden bile daha çok sevdim.
Senden sonrasý tufan olsun dedim
Bilerekten sarmýsak naneyi yedim
Eser iken, meltemsi hafif rüzgarýn
Aþkým, senden bana kalsýn yadigarýn.
Unutma ki, sen yaþayan ölüsün artýk
Aþkla kokan kor ateþin sönen külüsün
Bedenini sarmýþ ahtapotun hazlý kollarý
Aþksýz aþkla sensiz yaþadým tüm yollarý.
Denemek istediler, aþktaki direncini
Teslim oldun, ilk denemede bile koptun
Varsýn bu hayat, sonrasý ile olsun bayat
Sen baþkasýnýn koynunda alasýn haz ile tat.
Piþman olacaksýn elbet yanarak maziye
Yapmacýk dahi, bulamazsýn aþk hayalimi
Ben seni senden çok sevdim ayrýlaraktan
Seviþmekle geçti ömrüm, sevmedim kimseleri.
Kaderin cilvesi, saz çalýyordu makamsýz
Kalbimse sensiz acý çekiyordu mekansýz
Sonsuza dek, yazdým aþkýmý kara deliðe
Cin ve periler bile kýskanacak sonsuza dek!..
30 Kasým 1987
Bir akþam üstü/Sýhhiye Köprüsü’nde ayrýldýk!..
Sosyal Medyada Paylaşın:
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.