Ne kadar yalnýzým, Soðuk hastane odasýnda, Ýnsanlar yýðýn yýðýn, Aranan kayýp bir þifa, Bir bir geçiyorlar önümden, Çeviriyorum baþýmý hayata, Caným yanýyor derinden, Koridorlarý dolduran çýðlýklarla,
Kimsenin bilmediði bir memleket, Kolumda duran serumdan, Kimsesizlik doluyor içime, Nefes alamýyorum artýk, Seni çekemiyorum ciðerlerime, Kanýmdan akan yalnýzlýk, Selamlýyorken ölümü hasretinle, Gözlerime düþüyor karanlýk.
Ne kadar yalnýzým, Soðuk hastane odasýnda, Kimi bekliyorum bilmem ki, Anam, babam bihaber, Kimim var ki? Zaten kim gelirdi ziyaretime, Sabah akþam bir doktor, Arada Melek hemþire, Zaman zaman hüzün geliyor. Refakatçi siluetime...
Bakýyorum odamdaki pencereden, Kuþ olsam, bulut olsam, Süzülüp gitsem memleketime, Gözlerimi topraðýmda kapatsam, Sen olsan birde, Ben gülsem sana, aðlamasam. Gerçekliðin düþünce gözlerime, Ellerinin sýcaklýðýný saklasam. Ýlaç tesiri titrek ellerimde, Ah ölmeden sana sarýlsam. Kevgire dönmüþ kollarýmla, Gözlerinin en gerisine baksam. Son kez ben düþüp bakýþlarýna, Hayalini alýp kendime, yol alsam.
Ne kadar yalnýzým, Soðuk hastane odasýnda, Bir kýz aðlýyordu az önce, Dayanamýyormuþ sancýlarýna, Bir amca yolu þaþýrýp, Girince odama, görünce beni, "Yaþýn genç, ne iþin var, Haydi, kalk" dedi. Gülümseyebildim sadece, Ölüme gülümsediðim gibi.
Geleceðime gizlenen oðlum, Hayalimde var olan sevgili, Size kavuþmak isterdim. Göðsümde uyutmak oðlum seni, Diðer göðsümde uyumuþken, Hayatýmý adadýðým sevgili, Doyasýya izlemek isterdim. Artýk býrak hayalleri, Hayatý bile... Es geçtim. Bekliyorum sessizce Azrail’i, Hayatýma giren kim varsa, Beni çok seven sevgilileri, Selamlýyorum saygýlarýmla, Seviyorum beni hiç sevmeyenleri, Hayat sahnenizde yer aldým ama Affedebilir misiniz beni?
BAKÝ EVKARALI Sosyal Medyada Paylaşın:
bakican. Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.