SAAT KAÇ
SAAT KAÇ
Saat kaç, tarih ne, ne kadar yaþlandý dünya
Ne kadar yaþadýysa yaþadýðý hep rüya
Ýnsana deðerli gelen nice metaý varsa
Alýn götürün hepsini pul istemez, bedava
Ne kadar daha kalacaðýz bilen var mý
Birkaç zaman fazlasý zarar mý yoksa kar mý
Üstüne titrediðiniz o nadide þeylere bir bakýn
Hepsinin zevalleri birbirlerinden yakýn
Biz onlarýn hayaliyle oyalanýyor iken
Çoktan damarýmýza batmýþ zehirli diken
Gün gibi açýk ederken kendisini hakikat
Gözümüzün önüne kurmaktayýz barikat
Tek hakikati vardý bu yalancý dünyanýn
O da harcandý gitti tezgâhýnda sevdanýn
O þen þakrak hanüman yýkýlýp viran oldu
Kesildi kahkahalar yükselen isyan oldu
Ne oldu, ne oldu o saf, iyi niyetlerimize
Kin sýçradý, kan sýçradý ta bileklerimize
Aþký mahkûm ettik menfaatlere ve astýk
Artýk uyku tutarsa uyu vereyim kuþ tüyü yastýk
Neydi o, kanýmýza giren asude bir baharda
Kýyametler koparan büyük, küçük artarda
Oysa tam kanmak üzereydik iliklerimize kadar
Rüzgâr tersine döndü deðiþti birden karar
Ýçsel donanýmýmýz yetmedi çevirmeye
Çeviremedik diye yeltendik devirmeye
Bende aynýyým sende kimi suçlayacaðýz
Hep birlikte oturup toptan aðlayacaðýz
Çöle döndü ovalar, bakýrlaþtý havalar
Artýk güneþler bitti yansýtmýyor levhalar
Su paslý akar oldu, gül kötü kokar oldu
Ýnsanlar gül yerine burunluk takar oldu
En aðýrý kokunun yanan yürek kokusu
Tüm ölüleri sardý gerçek ölüm korkusu
O öyle bir ülfet ki veriyor kuþ uykusu
Ne caný kalmýþ onun ne ruhu ne duygusu
Ebedi âlemleri tahattur ettirir bizlere
Onulmaz sýzý indi þimdi artýk dizlere
Bu ne biçim bir tufan yapraklarý kurutan
Maðara diplerinde akrepleri korkutan
Çölleþen dünyamýydý yoksa benim dünyam mý?
Kendimi ben bitirdim benliðim bir yamyam mý?
Artýk tüm renkler siyah kalmadý beyaz bile
Kalbimi de kararttý süre giden bu çile
Daðlar bana yoldaþtý eski zamanýmýzda
Herkes çekip gitse de kalýrdý yanýmýzda
Bitevi matem hane þimdi bütün etrafým
Kalmadý tutar dalým, ben ölümden tarafým
Gelseydin ne olurdu bir kerecik kapýma
Gülseydin ne olurdu gülmeyen þu bahtýma
Bir yudum nefes olsan buz kesen þakaðýma
Bir tutam ýþýk olsan zifir gibi sokaðýma
Gelmedin son ümitte öldü gitti içimde
Kalanlarsa baþýboþ, hepsi baþka biçimde
Hala seni soluklar kesik kesik nefesim
Ne yazýk ki duyulmaz artýk bu kýsýk sesim
Ýhsan POLAT 24.03.2008 Ýspir
Sosyal Medyada Paylaşın:
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.