Acıyı görmek mi istiyorsun? Gözlerime Bak

Acýyý görmek mi istiyorsun?
Gözlerime bak!
Dudaklarýmda söyleyemediðim sana ait duygularý,
Bana her fýrsatta býraktýðýn yokluðunun acýsýný fark edeceksin.
O zaman anlayacaksýn acýnýn sende ne kadar masum durduðunu.

Ayrý yetiþmiþ güllerin birbirine hasreti gibi,
Umutla kurudum sensiz.
Ve sen hiç gözlerime bakýp beni sevdiðini söyleyemedin.
Oysa sýrf bu kelime için kurduðum hayallerdi beni hayatta tutan
Bir boþluktan içeri girdim her gece,
Senli düþlerden sensiz karanlýklara süzülür gibi.

Ellerin nasýldý? Küçük müydüler? ve parmaklarýn ince uzun mu?
Parmaklarýný parmaklarýmýn arasýnda hissedip,
Seninle sahil boyu denizi hiç fark etmeden bir birimize bakýp yürüyemedik.
Gözlerinin yeþilinde geleceðe dair hayaller kuramadan,
sadece umut ettim gözlerini görebilmeyi.
Ve o gözlerinde ki ýþýltýyla karanlýk gecelerime yol göstermeni istedim.

Acýyý görmek mi istiyorsun.
Gözlerime bak!
Ve yaþanmamýþ boþa geçen anlarýn hüzünlü þiir’ini oku,
Kirpiklerinden sýyrýlýp yanaklarýna düþen dizelerimde.

Bensiz yattýðýn o yataklarda benli hayaller kurma artýk.
Sabahlara merhaba derken beni seven bir þair var deyip gurur duy sadece.
Ve hiç bilme o þairin senin için her gün defalarca öldüðünü.
Ve bil ki insan sevdiðiyle beraber olacak mahþerde.
Tek avuntum bu þimdilik.

Dünyada olamadýðým anlarý mahþere býraktým ben,
Ben seni bu dünyalýk mý sevdim sandýn?
Ölüm’müþ,terk ediliþmiþ umurumda deðil,gelme istersen.
Nasýlsa bir gün hayat biletimi kestiðinde,
Kavuþma vakti olacak benim için ölüm.
Dudaklarýmda ki acý tat?
Yoksa acý bir tebessüm mü olacak sana ulaþmayý beklemek?
Ne yazýk hiç bilemeyeceðim.

Acýyý görmek mi istiyorsun?
Gözlerime bak!
Sen uzakta çok uzakta
Bensiz bir yaþamýn anlamsýz günlerini yaþamaktasýn,
Benim gibi.

Seni seviyorum,
Gerçeðin ta kendisi bu iki kelime,
Sýrf dudaklardan çýkmasý istenen deðil de
Ýçimde taa içimde senin için atan bir kalbin feryadý,
Haykýrýþý bu sevdiðim.
Sana ulaþamasam da,
Biliyorum ki zavallý kalbim
Sana ait her þeyi saklýyor en gizli yerlerinde
Kanlý ve uykusuz gözyaþlarýmýn
Her gece aynalardan süzülmesi gibi acý veriyor uzaklarda oluþun.

Biliyorum beni sevdiðini
Acýyý tattýðýný da benden uzaklarda
Ama hiç bana sana ait bir þeyi vermedin?
Acý tek taraflý olsaydý,
Ne yürek dayanýrdý ne yaþamýn bir anlamý olurdu.
Ama yokluk kötü sevdiðim.
Bir beden olmak isteyen yüreklerde ayrý ayrý yaþamak kötü.

Sana her fýrsatta koþmak isterken beni durdurmalarýn,
Yüzüne hasret kaldýðým günlerde
Beni ýsrarla kýrýþlarýný hiç anlamýþ deðilim.
Eminim yine okuyunca bu þiirimi büzeceksin dudaklarýný
Ve eminim aðlayacaksýn.
Aðlamak seni ben yapar sevdiðim
Ve beni sen yapanda içimde senin için yanan bir kalple yaþamak.
Her gün Üsküdar’da oturup kendimi dinlerim
Oysa konuþan sendin hep benimle,
Ne martýlarýn vapurlara takýlýþý,
Ne iþportacýlarýn baðýrýþýydý fark ettiðim.
Ben denizi seyrederken gözlerinde boðulmayý sevdim.
Yosun tuttu gözyaþlarým sensizliðin dalgalarýnda.
Gözlerim ve ben her Üsküdar’a iniþimizde
Bir gün seninle bir bankta oturup
Sadece ve sadece hiç konuþmadan gözlerine bakmak istedik.

Kaç zamandýr bir hüzün dolaþýyor odamda.
Duvarlar bir þeyler söylüyor sanki
Adým adým yok oluþumu izliyorum
Her batan güneþin karanlýðý getirmesiyle.
Sabahlara kadar uykusuz gözlerimle uzaklara,
karanlýklara bakýyorum mütemediyen
Kayan her yýldýzda tek bir þey diliyorum?
Ve Senin için yalvardýðým namazlarda secdeye kapanýp
Rabbime ettiðim dualarým,
Tuttuðum dilekle ayný olmasý ve sonra umudumu yitirmeden
Rabbimin bir bildiði var deyip
Kabul olmadýðýnda dualarýmýn
Tekrar tekrar yalvarmalarým.

Seni okyanuslarýn diplerinde
Bir midyenin içinde ki
Ýnciyi görme ihtimalimin olmadýðý gibi kabul ettim aþkým
Ve seni hiç ulaþýlamayacak daðlarýn zirvesinde
Koklayamayacaðým bir çiçek olduðunu fark ettiðimde
Tek bir þey düþündüm?

Dokunamadan tenine,
Öpemeden öpülesi dudaklarýný mahþere erteledim vuslatý.
Ben o kargaþada ne yaparým bilmem ama
Ýnsan mahþerde sevdiðiyle beraberdir derler
Seni seviyorum meleðim.

Acýmasýz olan ne sensin ne de ben,
Bize gümüþ tepsiyle sunulan hüzünlü bir hayat sadece
Ve kabul etmesi zor olan bu ayrýlýklara katlanmak sanýrým.
Ýnsan yaþamýn deðerini
Yüzü ve kalbi güldüðünde anlýyor
Anlýyor ki ölüm sadece topraða girmek deðil
Ve nefesi kesilene kadar yaþadýðý her þeyin
Gözlerinin önünden geçmesi deðil.
Ölüm sensizliðin sadece yaþarken verilen cezasý sevdiðim.

Seni bulduðumda sevgi anlam kazandý
Her anýmsadýðýmda yaþamamým oldu gülüþlerin
Hiç tükenmedi içimde senin için yanan ateþ
Ve ben o ateþle yanmayý,
Sýrf seni sevmek olduðu için
Ýnan bana çok sevdim.

01,08,2006
Oysa
Doðum günüme sadece 10 gün kalmýþtý
Eðer yanýmda olsaydýn
Yaþama daha bir sýký sarýlacaktým..
Þimdi ölüm ne anlam taþýyor?
Yaþamak ne anlam?
Hiç anlayamayacaðým
Sensiz bedenim topraða girmedikçe

Ertuðrul Bayam


Sosyal Medyada Paylaşın: