UTANGAÇ KIRMIZI

Nar çiçekleri utangaç kýrmýzý açtý

Hala yoksun



Bazen hep çocuk kalsaydým derim

Ýnsan büyüdükçe sýkýntýlarý çoðalýyor

Katarlar hüzün taþýyor insafsýzca hayatlara

En üzüntülü anlarýmda seni düþünüyorum

Ellerini düþünüyorum

bir ahþap tarakla

saçlarýmdan bir su gibi

omuzlarýmdan adým adým indiðini hissediyorum

boynumun kuytularýna



Ellerin teselli edermiþçesine

Sývazlýyor sýrtýmý



Hayal de olsa yaslanýyorum

usulca göðsüne



Huzur buluyor sancýyan bedenim

Her zaman ki gibi



Utanarak sokuluyorum sana

Nar çiçekleri gibi utangaç kýrmýzý oluyor yanaklarým



Ellerim mahcup bir edayla avuçlarýnda

Gözlerin o vurulduðum gözlerin

Her daldýðýmda derin huzur bulduðum

Ayrý kaldýðým saatlerde içine sýzdýðým

Yüreðine yaslanýp kaldýðým

O sukûnet bulduðum

Tek sýðýnaðým

Demir ata bildiðim

Tek mavi limaným

ÝNCÝ DENÝZ





Sosyal Medyada Paylaşın: