Göğsümden Geçen Kuş Sürülerini Vururum

Ne zaman benden bir insan göçse
Gurbet ve memleket birbirinin aynýsýdýr
Satýrlarým hep bir ayrýlýk sözcüðüyle noktalanýr
Korkutulmuþ çocuk dilimde sevdalar kekeme kalýr
Hep boynu bükük bir duruþ olur gidiþimde

Ne zaman benden bir insan göçse
Ýçimde bir avuç çakýl bulurum
Göðsümden geçen kuþ sürülerini vururum

Ne zaman benden bir insan göçse
Yanýbaþýmda bir deniz kurur, dað yýkýlýr üstüme
Kýþ demeden açar hatýralar ve bir don vurur gülüþlerime
Erir havada bütün sesler, suskun bir isyan girer güzel kelimelerime
Öldürür gömerim mutluluk þiirlerini içime

Ne zaman benden bir insan göçse
Ýçimde bir avuç çakýl bulurum
Göðsümden geçen kuþ sürülerini vururum

Beni bir yalnýzlýða sürgün ettiler bütün zamanlarda
Babamýn olmadýðý bir sessizlikte
Belki de onun gidiþidir ilk yol açan kalbimde
Asýrlardýr dönemedim kurumus güllerle elimde







Sosyal Medyada Paylaşın: