ilk kez karanlýðýn bu saatinde baþým üzerine düþtü
fosforlu posta pullarýna benziyordu iþlemeleri
derin bir nefes alýp uzattým ayaðýmý
topuklarým gömüldü
yüzüm buðusunda kaldý
çektiðim nemi tükürmeyi unuttum
geç farkettim
boðuluyordum
Çekyat
sen ikimizle de seviþtin
söyle! hangimiz daha istekliydi
bu kesikler
kýrýk kadehler
tarip olmuþ beden
hangimizin eseri
dudaðýmýn her yanýnda öpüþtüðüm semt kadýnlarý
sek sýzlýyor
dizlerimin baðý çözülüyor
sana düþüyorum
anlamýyorsun...
hala aklýmdadýr þehrin kadýnlýðý
liman boyu soyunan
sýð geçen vagonlara yavþayan
otel odasýna attýðým orospular
kadýným,,
istanbuldu
bin yýllýk varlýðýnda
kendi boðazýnda çýrpýnýp öldü..
ömrümün yirmi üç yýlýna sýðamadan... þerefe...
Þiirin Boþnakça ve sýrpça çevirisi için Emina Šestić’e çok teþekkür ediyorum..
romantizma/2009
Sosyal Medyada Paylaşın:
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.