YALNIZ KADIN
Süzer güzel gözlerini uzaklara dalar
Düþünceli yüreði karamsardýr, korkar
Geçmiþe baktýkça içi de, dýþý da yanar
Parça parça olmuþ hayatýna bakar.
Ýç çeker derin derin yanar da yanar
Göz yaþlarý yanaklarýndan kan olur akar
Düþünür kahreder piþmandýr o yýllar
Keþke demek acýlarýna acý katar.
Bitmedi yýllarca cefalar, dertler, aðýtlar
Sürüklemiþ seneler darbe vurmuþ anýlar
Çürümüþ yüreði acýr,hüzünlü karamsar
Býrakmamýþ peþini acýlar, sahte sevdalar.
Yaþarken ölmüþ güzelliði bitirmiþ vahlar
Buz gibi yüreði, saçlarda var beyazlar
mecnundan beter figan eder de aðlar
Yalnýzdýr bu yollarda kimsesiz bakar.
Yalnýz kadýn sana hiç acýmadýlar
Kýrdýlar kanatlarýný yere vurdular
Sevdin de ne oldu seni hep aldattýlar
mahkum edip cehennem de yaktýlar.
Yorgun bedeni, bitkin yürümez ayaklar
Gözlerde hüzün,mutsuzluk yüzünden akar
O güzel bedeni sevgili görmez yok sayar
Leyla anlatýr kendini, ancak seven anlar.
Sosyal Medyada Paylaşın:
mavi gözyaşları Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.